Kiedy się prawdziwie oddajemy drugiemu, a on nam we wzajemności, pojawia się prawdziwy dynamizm miłości, która pozwala nam prawdziwie żyć na poziomie osoby.
Pojawia się wtedy radość przez gest dania siebie i przyjmowania drugiego w takim geście.
Jeżeli pozostajemy skoncentrowani na sobie, to możemy osiągnąć doznania jakiegoś wyżycia się w namiętności. Może to być nawet bardzo mocne doświadczenie, jednak ostatecznie prowadzi do frustracji, bo w ten sposób nie zrealizujemy naszej podstawowej potrzeby stawania się sobą przez bezinteresowny dar siebie we wzajemności.”
Włodzimierz Zatorski